Pilotaż nowego Systemu Instrumentów Metodycznych

System Instrumentów Metodycznych, towarzyszy nam od naszej pierwszej zbiórki.
To przyrzecznie harcerskie, zdobywanie stopni, sprawności, a w nowym systemie także tropów i wyzwań. Z mojej perspektywy-drużynowej jednostki harcerskiej, a zarazem namiestnczki harcerskiej- to bardzo dobre posunięcie, które zaproponował Zespół ds. Reformy Instrumentów Metodycznych, na czele z hm. Lucyną Czechowską.
Często w jednostkach, stopnie są pomijane. Być może powodem jest trudność, jaką sprawia młodym drużynowym rozpisanie zadań adekwatnych do próby, mając podane tylko i wyłącznie wymagania. Świat ostatnimi czasy ulega gwałtownej zmianie. Każdy ma dostęp do komputera, Internetu, telefonu. A przecież misją ZHP jest wychowywanie młodego człowieka, poprzez stawianie mu wyzwań. Idąc dalej tym tropem- ZHP reaguje, wprowadza sprawność informatyka, która uczy podopiecznych przydatnych umiejętności dotyczących komputera, uświadamia o problematyce i zagrożeniach, jakie można spotkać w sieci. Proponuje sprawność świadomego konsumenta, która ma na celu zapoznanie harcerzy, jak ogromny jest problem dotyczący niesprawiedliwego handlu, czy marnowania żywności. Już na poziomie metodyki harcerskiej, ZIM zachęcają do uświadamiania podopiecznych, czym jest ślad węglowy, który zostawiamy. Nowe sprawności, uczą, motywują i odpowiadają aktualnym potrzebom, z którymi idzie nam się mierzyć.
Oczywiście, nie brakuje sprawności dotyczących wyrobienia harcerskiego, takich jak łazik, wyga, skaut, znawca musztry, enigma czy zwiadowca.
Tropy- w zasadzie nowy instrument, z którym gdzieś się spotykaliśmy, ale tylko w drużynie starszoharcerskiej-  można przyrównać do projektu- to instrument uczący pracy w grupie, współpracy, ale także zachęcający do samodzielnego poznawania świata. Co ciekawe, wszystkie tropy zawierają się w Celach Zrównoważonego Rozwoju, które zaproponowała Organizacja Narodów Zjednoczonych. Uważam to za wspaniałą podstawę kształcenia młodego człowieka. Mimo, iż byłam nieco sceptycznie nastawiona do realizacji tropów przy 40 osobowej drużynie, z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że instrument zdaje egzamin. Pierwszy trop realizowałam z drużyną w czasie pandemii.  Materiały, które udostępnia Główna Kwatera, są stworzone w przejrzysty i czytelny sposób. Zastępowi, nawet w jednostce harcerskiej, nie maja problemu z realizacją wymagań i rozpisaniem zadań między członków zastępu.
A co z wyzwaniami? Dla harcerzy młodszych, całkowita nowość na mundurze, albowiem przypinka zbliżona jest wyglądem do wędrowniczego znaku służby. Według poradnika pilotażowego, instrument ten powstał, aby wspierać przede wszystkim rozwój emocjonalny i duchowy wychowanków. Zadania nie powinny się opierać jedynie na pracy nad słabościami wychowanków, ale przede wszystkim na wzmacnianiu ich mocnych stron. Wyzwanie ma się skupiać na indywidualnej pracy harcerza. To nasz podopiczeny musi zrobić analizę, i zastanowić się, jakie ma mocne i słabe strony, co chce osiągnąć oraZ jakie nawyki wykształcić. Każde wyzwanie, musi mieć odzwierciedlenie w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim, co ponownie pokazuje, jak wspaniale, nowy SIM kreuje system naczyń połączonych. W dodatku, sprawności, tropy i wyzwania, zawierają się
w próbie na stopienie.
Opracowana przez Główną Kwaterę książeczka na stopień, w prosty, a zarazem ładny
 i graficzny sposób łączy wszystkie instrumenty. Wychowanek nie zdobędzie stopnia, gdy nie zdobędzie podstawowych sprawności dotyczących wyrobienia harcerskiego, gdy nie podejmie
2 wyzwań, gdy nie nauczy się pracy w grupie i nie zdobędzie 3 tropów. Umiejętności, które nabywa nasz podopieczny w trakcie realizacji zadań, kształtują jego postawę. Jest to bardzo dobrze przemyślany system, w którym każdy instrument ma swoje miejsce, a ilość dostępnych propozycji i różnorodności tematycznej tropów, wyzwań i sprawności powoduje, że mundury harcerzy zapełniane są plakietkami, a przecież nic tak nie motywuje (szczególnie młodszych harcerzy) jak plakietka, którą mogą doszyć na rękaw.

Opracowanie: pwd. Julia Czekalska HO.